Βιβλιοπρόταση : «Ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος, μόνο Διαφορετικός»

 «Ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος, μόνο Διαφορετικός», (2008), των Σ.Τριλίβα-Τ. Αναγνωστοπούλου- Σ.Χατζηνικολάου, Εκδόσεις  Gutenberg.

Ο τίτλος του βιβλίου πολύ εύστοχος,  δίνει το στίγμα για την αποδοχή του διαφορετικού και  τον σεβασμό σε αυτό!

To συγκεκριμένο βιβλίο δημιουργήθηκε από τις αλλαγές στην ελληνική κοινωνία όσο και από την ανάγκη των ίδιων των εκπαιδευτικών που έρχονταν σε αμηχανία όταν αντιμετώπιζαν θέματα διακρίσεων και ρατσισμού εις βάρος των «ιδιαίτερων παιδιών». Εξαιρετικό βιβλίο, καθώς περιέχει  καταπληκτικές ιδέες βιωματικών ασκήσεων,  διαχωρισμένες ανά ηλικία και τάξη, με αναλυτική περιγραφή και  συγκεκριμένη θεματολογία. Οι δραστηριότητες που προτείνονται  ευνοούν την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών και όλη η φιλοσοφία του προγράμματος, αποτελεί μια ανεκτίμητη εμπειρία για όλη την σχολική κοινότητα με στόχο την προαγωγή της  συμπόνιας, της ανθρωπιάς και της ενσυναίσθησης!

Προτείνεται για  όλα τα σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής, για τα σχολεία όπου λειτουργούν τμήματα ένταξης. Συνίσταται για όλα τα  σχολεία, που θέλουν να προάγουν μια κουλτούρα Αποδοχής, Ανεκτικότητας και Συμπερίληψης και να εφαρμόζονται σε επίπεδο πρόληψης, σε όλη την διάρκεια της χρονιάς από την αρχή της σχολικής χρονιάς και κάθε χρόνο, κι όχι μόνο στις παγκόσμιες ημέρες!

Οι θεματικές  που καλύπτει το συγκεκριμένο βιβλίο είναι :

• Η συναισθηματική αγωγή, αναγνωρίζω και ονοματίζω τα συναισθήματα
• Αναγνώριση, αποδοχή και σεβασμό  στις ομοιότητες και τις διαφορές
• Μαθαίνω πως δημιουργούνται τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις και πως αυτά συνδέονται με τον ρατσισμό και τον εκφοβισμό
• Μαθαίνω να μπαίνω στην θέση του άλλου, ανάπτυξη της κοινωνικής επίγνωσης και της ενσυναισθητικής συμπεριφοράς
• Μαθαίνω να ανατρέπω και να αναποδογυρίζω τα στερεότυπα – αναγνωρίζω τις επιπτώσεις τους: Διάκριση & Στιγματισμός
• Μαθαίνω για την ισοτιμία και την δίκαιη μεταχείριση των άλλων
• Μαθαίνω να υποστηρίζω την άποψη μου: Πώς να συνδιαλέγομαι με σεβασμό
• Είμαι ενεργός και συνειδητοποιημένος πολίτης- Αναλαμβάνω εποικοδομητική δράση!
• Η Διαθεματική Προσέγγιση της διαφορετικότητας σε ποικίλα  γνωστικά αντικείμενα.

Κυκλική Διάταξη & Αναστοχασμός

Οι τρεις συγγραφείς (ψυχολόγοι & εκπαιδευτικοί) αυτού του βιβλίου, προτείνουν οι δραστηριότητες να γίνονται πάντα σε κυκλική διάταξη και οι εκπαιδευτικοί  να διευκολύνουν την διαδικασία της βιωματικής μάθησης μέσα από τον αναστοχασμό!  Προτρέπονται δηλαδή οι εκπαιδευτικοί να θέτουν στους μαθητές κατά την διάρκεια των δραστηριοτήτων, ανοιχτές ερωτήσεις, συναισθηματικές και ερωτήσεις κρίσης μαζί με καθοδηγητικές ερωτήσεις. Και στο τέλος κάθε δραστηριότητας, να θέτουν ερωτήσεις κλεισίματος, δηλαδή τι έμαθαν σήμερα οι μαθητές  και τι θα έκαναν διαφορετικά αν προέκυπτε κάτι παρόμοιο στην δική τους ζωή.

Προτεινόμενο Παραμύθι για δράση στο σχολείο:

• «ΔΥΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΕ ΚΑΡΟΤΣΙ» του Νίκου Ανδρικόπουλου, Εκδόσεις  Ελληνικά Γράμματα

 Πέρα από την  πρωτότυπη εικονογράφηση του παραμυθιού, για την οποία έλαβε Έπαινο Εικονογράφησης από το ΕΒΓΕ 2008, ο συγγραφέας  καταφέρνει να  παρουσιάσει  με έξυπνο τρόπο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή τα άτομα  με κινητική αναπηρία. Μέσα από αυτό το ευφυές εύρημα ο συγγραφέας βοηθά τους μικρούς αναγνώστες αλλά και τους ενήλικες να συνειδητοποιήσουν πόσο πραγματικά απάνθρωπη και προβληματική είναι η κοινωνία των “υγιών”, στην χώρα του «Τι με νοιάζει εμένα»

Ήρωας της ιστορίας είναι  ο  «Λάζαρος Εαυτούλης», που ζει στην χώρα του «Τι με Νοιάζει Εμένα» και παρκάρει μπροστά στις ράμπες των αναπήρων. Μια πτώση όμως, τον αναγκάζει να προσγειωθεί  στην χώρα της « Τροχήλατης Δημοκρατίας του Μπορώ». Ο συγγραφέας με χιούμορ και με εύστοχη επιλογή των λέξεων και των νοημάτων, καταφέρνει να  καυτηριάσει  τον εγωκεντρισμό του ήρωα και να του δείξει, με βιωματικό τρόπο, την οπτική  μιας άλλης  χώρας, όπου  οι κάτοικοι της  κινούνται όλοι  με αμαξίδια. Μετά την αφήγηση της ιστορίας, ο εκπαιδευτικός μπορεί να θέσει τα παρακάτω ερωτήματα

• Πώς νιώθει ο ήρωας μας σε αυτή τη χώρα; Μετακινείται εύκολα;

• Τι του φαίνεται παράξενο και διαφορετικό από την δική του χώρα;

• Να συζητήσουν για τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές που εντοπίζουν στις δυο χώρες καθώς και για τα συναισθήματα  που βιώνουν οι κάτοικοι σε  καθεμίας.

• Με έναυσμα αυτή την ιστορία μπορούν να συζητηθούν και άλλες μορφές αναπηρίας/ διαφορετικότητας και πιθανής άνισης μεταχείρισης τους, που μπορεί να οδηγήσει στον εκφοβισμό & τον αποκλεισμό.