Στόχος της οικογενειακής ψυχοθεραπείας δεν είναι να προβεί σε κάποια «διάγνωση» για το παιδί ή τους γονείς, αλλά αντίθετα να αντιμετωπίσει την οικογένεια ως ολότητα. Η οικογένεια θεωρείται ως ένα σύστημα σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, καθώς σε αυτή την θεραπευτική προσέγγιση οι ψυχολογικές δυσκολίες των ανθρώπων δεν θεωρούνται υπόθεση ατομική, αλλά συστημική, Τα «συμπτώματα» και οι «δυσκολίες» ορίζονται ως αποτέλεσμα δυσαρμονικών διεργασιών, που συμβαίνουν στο συνολικό πλαίσιο που ζει κάποιος. Το πιο κοντινό πλαίσιο-σύστημα που διαμορφώνει την συμπεριφορά των ατόμων, είναι η οικογένεια. Όπως λέει και η πρωτοπόρος Οικογενειακή Θεραπεύτρια Virgina Satir: “Nα αλλάξω τον κόσμο, σημαίνει να αλλάξω την οικογένεια».