«Simplicity Parenting»: Τελικά… είναι Απλό να είσαι Γονιός! 3ο Μέρος

Οι 3 Τελευταίες Ιδέες της Απλοποίησης που μπορούν να επιφέρουν ποιότητα στις Οικογενειακές Σχέσεις !

Παρουσιάζεται σε συνέχεια των δυο προηγούμενων άρθρων το 3^ο μέρος του Μοντέλου Απλοποίησης για τους γονείς του John Kim Payne, σύμφωνα με το οποίο οι γονείς καλούνται να βάλουν φρένο στις υπερβολές της σύγχρονης ανταγωνιστικής κοινωνίας που θεωρεί ότι το «περισσότερο», το «νωρίτερο» και το «ταχύτερο» είναι πάντα καλύτερα. Ωστόσο, στο βιβλίο του «Γονείς Απλά» ο εν λόγω σύμβουλος οικογένειας, αμφισβητεί αυτόν τον σύγχρονο τρόπο ζωής και καλεί τους γονείς να προβούν σε τέτοιες αλλαγές, μειώνοντας την υπερδιέγερση των παιδιών, εφαρμόζοντας ισορροπημένο πρόγραμμα, απλά γεύματα και ρυθμό στην καθημερινότητα, για να μειώσουν το άγχος και να προσφέρουν περισσότερο χαρά, ηρεμία, σύνδεση και ασφάλεια σε όλη την οικογένεια!

Στα δυο προηγούμενα άρθρα, παρουσιάστηκαν οι άλλοι τομείς για την Απλοποίηση.

Ο τελευταίος Άξονας στον οποίο προτείνεται η Απλοποίηση είναι οι Επιρροές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον Κόσμο των ενηλίκων.

• Μείωση της επιρροής από τον Κόσμο των Ενηλίκων

Ο Payne αποθαρρύνει τους γονείς να μοιράζονται πολύ ανοιχτά με τα παιδιά τους τις ενήλικες ανησυχίες τους, ακόμη και στο πλαίσιο της ειλικρίνειας, καθώς, ενδεχομένως μπορεί να είναι τραυματικό. Το να ακούει το παιδί το άγχος του γονέα για την οικονομική κρίση, έναν πόλεμο ή ακόμη και για την πανδημία, το κάνει να πιστεύει ότι ο κόσμος που ζει, είναι γεμάτος βία και δεν είναι ένα ασφαλές μέρος για να ζει. Η υπερπληροφόρηση από τα μέσα ενημέρωσης και όλες οι αρνητικές κοινωνικές επιρροές, παραβιάζουν την αίσθηση ασφάλειας του παιδιού και του υπενθυμίζουν την ευαλωτότητά του, καθώς το παιδί δεν είναι ικανό να επεξεργαστεί συναισθηματικά στενάχωρες πληροφορίες. Το παιδί χρειάζεται χρόνια ασφαλούς παρατήρησης, εξερεύνησης και αλληλεπίδρασης για να μάθει τα του κόσμου (τα δυσάρεστα αυτού του κόσμου) . Οι πάρα πολλές πληροφορίες προς ένα παιδί, όχι μόνο δεν το προετοιμάζουν για έναν πολύπλοκο κόσμο, αντιθέτως το διαλύουν ψυχικά. Συνεπώς, είναι απόλυτα συνετό, οι γονείς να προστατεύουν τα παιδιά τους, περιορίζοντας τις πληροφορίες που θα μοιραστούν μαζί τους. Με αυτή την στάση οι γονείς μειώνουν το παιδικό άγχος και θεσπίζουν όρια. “Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν θέματα που απασχολούν μόνο τους γονείς, θέματα ενηλίκων που δεν πρέπει να τα ακούνε και να τα σχολιάζουν (τα παιδιά) ”.

Στην περίοδο της πανδημίας, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς δεν πρέπει να μεταφέρουν στα παιδιά τους, όλα τους τα άγχη και τους φόβους τους.

Βοηθητικές ερωτήσεις για τους ίδιους τους γονείς για να ξέρουν τι να μοιραστούν με το παιδί τους και τι όχι: Είναι ευγενικό; /Είναι απαραίτητο;/ Είναι αληθινό;/ Θα βοηθήσει το παιδί μου να νιώσει ασφαλές;

Φαντάσου ..

«Ότι τα παιδιά δεν σκοτίζονται με τα προβλήματα των μεγάλων και δε συμμετέχουν σε συζητήσεις που δεν είναι για την ηλικία τους»

«Ότι η αίσθηση ηρεμίας μέσα στο σπίτι σου αυξάνεται».

• Μειώστε τον χρόνο έκθεσης σε όλες τις Οθόνες

Με το ίδιο σκεπτικό της μείωσης της υπερπληροφόρησης των παιδιών, ο Payne προτείνει στους γονείς να μειώσουν την επίδραση που προκαλούν οι οθόνες (τηλεοράσεις, υπολογιστές και κινητά) μέσα στο σπίτι, ειδικά όταν τα παιδιά είναι προσχολικής ηλικίας. Η πρώιμη παιδική ηλικία είναι μια περίοδος-σταθμός στην γνωστικο-συναισθηματική ανάπτυξη. Για παιδιά βρεφικής ηλικίας το ζητούμενο είναι η επικοινωνία (λεκτική και μη λεκτική) με άλλα ανθρώπινα όντα και η εξερεύνηση του περιβάλλοντος. Η έκθεση στις οθόνες εμποδίζει την ποιοτική επαφή και την αλληλεπίδραση. Άλλωστε «Ο προγνωστικός παράγοντας της επιτυχίας και της ευτυχίας στη ζωή, είναι η ικανότητα μας να αλληλοεπιδρούμε με τους άλλους! Οι οθόνες αδιαμφισβήτητα, δεν βοηθούν σε αυτό».

Ο ίδιος ο συγγραφέας, προτείνει χαρακτηριστικά να απομακρύνουμε όλες τις τηλεοράσεις από τα σπίτια μας. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, προτείνει έστω η τηλεόραση και ο Η/Υ να μην βρίσκεται στο σαλόνι αλλά στο δωμάτιο των γονέων ή σε ένα γραφείο, ώστε να μην είναι κυρίαρχο στοιχείο ψυχαγωγίας. Συστήνει τα παιδιά ως 7 ετών, να μην χρησιμοποιούν υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια, ή κινητές ηλεκτρονικές συσκευές και να μην εγκαθίστανται ποτέ στο παιδικό δωμάτιό. Απλοποιώντας τις οθόνες από τη ζωή των παιδιών σου, τα προστατεύεις από εκατοντάδες διαφημίσεις και αμέτρητες σκηνές βίας. Μειώνοντας τον χρόνο έκθεσης στις οθόνες, δημιουργείται περισσότερος ελεύθερος, ποιοτικός χρόνος για την οικογένεια, δημιουργώντας χώρο για νέες, ευχάριστες συνήθειες και δραστηριότητες μέσα και έξω από το σπίτι. Συνεπώς η αίσθηση ηρεμίας μέσα στο σπίτι αυξάνεται.

Στην περίοδο της υποχρεωτικής παραμονής στο σπίτι, που είναι θεσμοθετημένη η τηλεκπαίδευση, ας προσπαθήσουν οι γονείς να χρησιμοποιούν τις οθόνες το λιγότερο δυνατό, πέραν του μαθήματος και ως αντιστάθμισμα, να δώσουν στα παιδιά ευκαιρίες για αδόμητο παιχνίδι, μουσική ή καλλιτεχνική έκφραση καθώς και σωματική εκτόνωση! Επίσης, στην συγκεκριμένη συνθήκη που διανύουμε, οι γονείς πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά από την υπερπληροφόρηση και να φιλτράρουν όλα, όσα μαθαίνουν τα παιδιά τους, σχετικά με την έκβαση της πανδημίας. Και οι ίδιοι οι ενήλικες είναι καλό να περιορίζουν τον χρόνο έκθεσης τους σε ειδήσεις, ειδικά δυσάρεστες καθώς τους δημιουργούν νευρικότητα και αρνητικά συναισθήματα αγωνίας και φόβου που εύκολα μεταδίδουν στα παιδιά τους, μετατρέποντας τους εαυτούς τους, άθελα τους, σε παρεμβατικούς γονείς.

Φαντάσου..

«Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού χωρίς τηλεόραση».

«Ότι ως γονιός αισθάνεσαι πιο ήρεμος, νιώθεις περισσότερη ασφάλεια και λιγότερη αγωνία».

«Ότι στόχος σου είναι να διατηρήσεις τη συναισθηματική σου ισορροπία και παίρνεις τα απαιτούμενα μέτρα για να μειώσεις την έκθεση σου στα μίντια που κερδοσκοπούν με το να σε απευαισθητοποιούν και να σε τρομάζουν».

• Οι Γονείς να μιλούν Λιγότερο, ώστε το παιδί να νιώσει ότι αναγνωρίζεται ως μοναδικό ον άξιο σεβασμού!

Ένας ήρεμος και σταθερός τρόπος συσχέτισης με τα παιδιά δείχνει, περισσότερο από όσα εκφράζουν οι ίδιες οι λέξεις. Συστήνεται στους γονείς να αποφεύγουν τον «υπερέλεγχο» και την «υπερεμπλοκή» στη ζωή των παιδιών τους. Τα παιδιά χρειάζονται το ζωτικό τους χώρο. Συχνά, μια στοργική σύνδεση με ένα αξιόπιστο, έμπιστο γονέα, είναι το μόνο που χρειάζεται ένα παιδί για να νιώσει αποδεκτό. Οι γονείς θα πρέπει να επιδείξουν ταπεινότητα, ειλικρίνεια και καλοσύνη. Επιπρόσθετα, ποτέ να μην αμφισβητούν τα συναισθήματα των μικρών παιδιών. Πριν την ηλικία των 10 ετών, τα παιδικά συναισθήματα είναι ασυνείδητα κι αδιαφοροποίητα, και τα παιδιά δεν διαθέτουν κατάλληλο λεξιλόγιο για να τα εκφράσουν.

Τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 9-10 ετών, μαθαίνουν κυρίως μέσα από την μίμηση. Ο γονιός αποτελεί το πρότυπο, ανάλογα με τον τρόπο που διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα. Τα παιδιά αποτυπώνουν τη συμπεριφορά των γονέων περισσότερο μιμητικά, παρά από όσα λέγονται σχετικά με τα συναισθήματα. Επομένως, είναι χρήσιμο οι γονείς για να αναπτύξουν τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών, να μιλούν λιγότερο και να σέβονται τον προσωπικό χαρακτήρα των παιδικών συναισθημάτων. Αντί να θέτουν πολλές ερωτήσεις, να εμπιστεύονται το γονεϊκό τους ένστικτο. Αρκεί να δηλώνουν την διαθεσιμότητά τους στα παιδιά τους.

Φαντάσου …

«Ότι αυξάνεις τις πιθανότητες να εισακουστείς από τα παιδιά σου, αν μιλάς λιγότερο».

«Ότι αυτά που λέγονται μέσα στο σπίτι σου γίνονται περισσότερο ευγενικά, αληθινά και απαραίτητα».

Εσείς, ποιες από τις ιδέες της Απλοποίησης θέλετε να εφαρμόσετε στην δική σας οικογένεια;

Βιβλιογραφικές Πηγές:

• Kim John Payne & Lisa Ross,(2009)“γονείς Απλά!”, Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο
• Aja Lake, “The less is more Rules of Simplicity Parenting”

Για περισσότερες Ιδέες:

• Simplicity Parenting: Using the Extraordinary Power of Less to Raise Calmer, Happier, and More Secure Kids