Έχουν γραφεί άπειρα άρθρα για την σχέση μητέρας – παιδιού, ενώ για την σχέση πατέρα- παιδιού πολλά λιγότερα. Ωστόσο, στην σύγχρονη κοινωνία είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε ότι ο πατέρας είναι εκείνος που κάνει την διαφορά στη ζωή ενός παιδιού, καθώς πολλές έρευνες καταδεικνύουν ότι η ενεργητική συμμετοχή των ανδρών στην ανατροφή των παιδιών τους, συμβάλλει θετικότητα στην ανάπτυξη τους. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Ν. Σιδέρη, η πατρική ιδιότητα είναι αδιαπραγμάτευτη, αναλλοίωτη και πολύπλευρη και δυστυχώς, ενίοτε δεν λαμβάνει την πρέπουσα αναγνώριση. Είναι καθοριστικής σημασίας η θετική στάση της μητέρας – συντρόφου, η οποία ενθαρρύνει και εκτιμάει την συμμετοχή του πατέρα στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, χωρίς επίκριση ή υπονόμευση.
Αναγνωρίζεται πλέον, ότι ο πατέρας είναι ένα κράμα δύναμης, φροντίδας και πειθαρχίας που με την υποστηρικτική του στάση συνδράμει στην διαμόρφωση ψυχικά υγιών παιδιών!
Ένας καλός πατέρας αγαπάει τα παιδιά του, αλλά δεν τους επιτρέπει τα πάντα. Δεν φοβάται να πει «όχι ή μη». Αντίθετα θέτει κανόνες, επιβάλλοντας ένα δίκαιο σύστημα πειθαρχίας, ενώ παράλληλα φέρεται με στοργή και αγάπη. Επιβάλλει την πειθαρχία με την δύναμη των λέξεων, όχι με τις γροθιές του, με στόχο να οριοθετήσει την συμπεριφορά των παιδιών του. Δεν επιβραβεύει με υλικά ανταλλάγματα τα παιδιά, όταν κάνουν πράγματα που ήδη αναμένονται από αυτά, όπως το να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού ή το να έχουν καλές, σχολικές επιδόσεις. Ωστόσο, χρησιμοποιεί τον περιγραφικό έπαινο για να σχολιάσει τις θετικές τους συμπεριφορές για να τις ενθαρρύνει.
2. Επιτρέπει στα παιδιά του να κάνουν λάθη
Ένας καλός πατέρας, αντιλαμβάνεται ότι τα παιδιά δεν είναι τέλεια και ότι το να κάνουν λάθη είναι μέρος της ανάπτυξης τους. Ο πατέρας αναγνωρίζει ότι το να ξοδεύουν τα παιδιά χρήματα παρορμητικά, να μπλέκονται σε μικροατυχήματα, το να αρρωσταίνουν από μεθύσι για πρώτη φορά, ακόμη και το να βγαίνουν ραντεβού με ακατάλληλα άτομα, αποτελούν στάδια της ωρίμανσης τους και μία διαδικασία που τους βοηθά να μάθουν από τα λάθη τους. Ωστόσο, ο αποτελεσματικός πατέρας, θα το κάνει σαφές ότι η επαναλαμβανόμενη ανευθυνότητα δεν θα γίνεται ανεκτή.
Ένας καλός πατέρας ξέρει πως να διασκεδάζει με τα παιδιά του, με το να τα πηγαίνει βόλτες, σε παιδικές χαρές, στον κινηματογράφο, να παραβρίσκεται σε σημαντικές εκδηλώσεις τους. Αφιερώνει χρόνο, ώστε να ακούει τα παιδιά του και να απολαμβάνει μια άνετη και χαλαρή συζήτηση μαζί τους. Βρίσκει πάντα χρόνο για να τα βοηθήσει με τα σχολικά τους καθήκοντα, ακόμη και κάθε βράδυ αν χρειαστεί.
Ένας καλός πατέρας δεν χρησιμοποιεί το αυταρχικό επιχείρημα “γιατί το λέω εγώ” στην ανατροφή των παιδιών του, αλλά ζητάει να γίνονται τα πράγματα σύμφωνα με το παράδειγμα του. Δεν θα καπνίσει, αν δεν θέλει τα παιδιά του να γίνουν καπνιστές και αντίστοιχα δεν πίνει πολύ αλκοόλ. Διδάσκει στα παιδιά του πως να διαχειρίζονται μια σύγκρουση με κάποιον συγγενή, κρατώντας μία σταθερή, αλλά ταυτόχρονα λογική στάση. Ένας καλός πατέρας επίσης δείχνει με το παράδειγμά του την αξία της στοργής με το να δείχνει έμπρακτα την αγάπη του για την μητέρα τους, μπροστά στα παιδιά. Δεν θα μαλώσει μαζί της, όταν είναι παρόντα τα παιδιά. Εν τέλει, διάγει τη ζωή του, σύμφωνα με τις αξίες, τις οποίες θα ήθελε και τα παιδιά του να υιοθετήσουν.
Όντας το πρόσωπο που παρέχει ασφάλεια και τα προς το ζην, ένας πατέρας θα κάνει τα πάντα για την οικογένεια του. Αν χρειαστεί θα ξεκινήσει μια δεύτερη δουλειά για να παρέχει για αυτή και ενδεχομένως θα διακινδυνεύσει την δική του ασφάλεια, ώστε να προστατεύσει την οικογένεια του. Με αυτή την στάση, δείχνει στα παιδιά του την έννοια της προσωπικής θυσίας.
• Reed Markham: https://successresources.com/12-qualities-great-fathers-have/
• Gordon Thomas, «Τα Μυστικά του Αποτελεσματικού Γονέα», Gordon Hellas εκδόσεις ΜΑΡΤΗΣ.
• Σιδέρης Ν. «Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν», Εκδόσεις Μεταίχμιο.